สุขใจ..ที่ได้ให้..

สุขใจ..ที่ได้ให้..

การที่เราทำความดี..
โดยไม่หวังผลตอบแทน..จากสิ่งที่เราได้กระทำ..
หรือจากบุคคลที่เราทำให้..
ย่อมก่อให้เกิดความสุขใจที่ได้ให้..
เป็นความสุขใจที่ได้ทำ..

หลายคนอาจสงสัยว่า..
ความสุขเกิดจากผู้รับหรือผู้ให้..
คำตอบ..คือ..
เกิดขึ้นได้จากทั้ง ๒ ฝ่าย..นั่นก็คือ..
ผู้ให้..สุขใจที่ได้ให้..
ผู้รับ..สุขใจที่ได้รับ..

จิตใจของผู้ให้..
ย่อมอยู่สูงกว่ามือของผู้รับ..ฉันใด..

ความสุขใจที่เกิดขึ้นจาการให้..
ย่อมเป็นความสุขใจที่ยิ่งใหญ่และงดงาม..ฉันนั้น..

หลายคนอาจไม่เคยสัมผัส..
กับความสุขจากการเป็นผู้ให้..
เพราะภาพแห่งรอยยิ้มและคำขอบคุณ..
คือ..ความงดงามที่ยิ่งใหญ่ที่ผู้ให้ได้รับ..

หากเราได้เรียนรู้..
ฝึกการเป็นผู้ให้..และให้อย่างถูกวิธี..
ก็ย่อมจะสร้างความสุขใจได้อย่างแท้จริง..

แต่เมื่อใด..
ที่เราทำความดีแล้วไม่หวังผลตอบแทน..
การทำความดีของเรา..
ก็จะได้รับผลดี..
คือ..ความสุขใจที่ได้ทำเป็นเครื่องตอบแทน..

การทำความดี..
จึงไม่จำเป็นว่า..จะต้องได้รับผล..
เหมือนกับสิ่งที่เราได้ให้..ได้กระทำ..
เช่น..เราให้อาหารและเงินทองแก่ผู้ยากไร้..
เราก็มักคิดว่า..สักวันหนึ่ง..
เราก็จะต้องได้รับอาหารและเงินทองจากผู้อื่น..
นั่นเป็นความเข้าใจที่ผิด..
เพราะคุณค่าแห่งความดีที่แท้จริง..
ไม่ได้ขึ้นอยู่กับสิ่งของที่เราจะได้รับเป็นเครื่องตอบแทน..
แต่เป็นความสุขใจทุกครั้งที่เราได้ทำ-ได้ให้ต่างหาก..

บทความ..โดย..ชายน้อย..

ขอบคุณบทความจาก วัดปทุมคงคาฯ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: สุขใจ..ที่ได้ให้.. (อ่าน 4761 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

สนทนาธรรม ฟังธรรม อ่านธรรมะ บทความธรรมะ หลักธรรมคำสอน กฎแห่งกรรม dhamma