๑๐ เหตุผลของคนเกลียดวัด

๑๐ เหตุผลของคนเกลียดวัด

กับเหตุผลที่ทำให้คนไม่ชอบเข้าวัด

๑). ไม่เข้าใจเรื่อง..ทางจิตวิญญาณ...
เพราะมัวแต่หลงใหลในวัตถุนิยมมากเกินไป
ไม่เห็นแสงสว่างทางจิตวิญญาณ

๒). ไม่เข้าใจเรื่อง...ศาสนา...
รู้จักเฉพาะพระศาสดาชนิดที่เป็นบุคคล
แต่ไม่รู้จักพระศาสดาที่แท้จริง
นั่นก็คือ ระบบธรรมวินัย คำสั่งสอนแห่งศาสนานั้น ๆ

๓). ไม่เข้าใจเรื่อง...ธรรมะ...
เพราะไม่ชอบอ่าน ไม่ชอบฟัง ไม่ศึกษาค้นคว้า
ธรรมะคือหน้าที่ตามกฎธรรมชาติ
ธรรมะนั้นต้องมีในทุกสิ่ง
ธรรมะนั้นเป็นแสงสว่างทางจิตวิญญาณ
จิตใจอาศัยธรรมะเป็นแสงสว่าง
ตะเกียงก็ไม่เป็นแสงสว่างให้แก่จิตใจได้
ดวงอาทิตย์สักร้อยดวงพันดวงก็ไม่เป็นแสงสว่างให้แก่จิตใจได้

๔). ไม่เข้าใจเรื่อง...โลกุตตระและนิพพาน..
เพราะเข้าใจว่าอย่าเอาเรื่องโลกุตตระ เรื่องนิพพานมาให้ชาวบ้าน
ที่จริงเรื่องแล้วเรื่องเหล่านี้ไม่ได้อยู่สุดกู่ อยู่ที่นี่และเดี๋ยวนี้
อาจจะหาพบได้ทุกคราวที่มีความทุกข์เกิดขึ้น

๕). ไม่เข้าใจเรื่อง...ภาษาคน ภาษาธรรม...
ส่วนใหญ่เข้าใจภาษาคน แต่ไม่รู้ภาษาธรรม
ภาษาธรรมเป็นภาษาที่ลึกซึ้ง กินใจ มุ่งเน้นให้เห็นจริง ตามความเป็นจริง

๖). ไม่เข้าใจเรื่อง...ศีลธรรม...
เรื่องศีลธรรมนั้นเป็นเรื่องหัวใจของทุกเรื่องสำหรับความเป็นมนุษย์
จึงควรจะทำให้เด็กๆ มีศีลธรรมมาตั้งแต่ในท้อง

๗). ไม่เข้าใจเรื่อง...พระเจ้าพระสงฆ์...
พระเจ้าพระสงฆ์ คือ ตัวอย่างแห่งบุคคล
ผู้เป็นอยู่ด้วยความสะอาด สว่าง สงบ
เป็นผู้สะอาดบริสุทธิ์ รอดจากการบีบคั้นของความทุกข์
เป็นอิสระแก่กิเลส มีปกติไม่วุ่นวาย แล้วก็เยือกเย็นเป็นนิพพาน

๘). ไม่เข้าใจเรื่อง...ความสุข...
ระบบของความสุข มันขึ้นอยู่กับระดับจิต
ในส่วนของปุถุชน มี ๓ ก. คือ กิน กาม เกียรติ
ในส่วนของผู้ฝึกจิต มี ๓ ส. คือ สะอาด สว่าง สงบ

๙). ไม่เข้าใจเรื่อง...การทำบุญให้ทาน..
แท้จริงการทำบุญให้ทานไม่เกี่ยวกับการได้หน้าได้ตา
แต่เกี่ยวกับประโยชน์ที่จะช่วยผู้อื่นให้ได้รับความสุข
และตัวเองก็ได้บรรเทากิเลสที่เป็นเหตุให้เห็นแก่ตัวลดลงไปทุกที ๆ
จิตที่คิดจะให้สบายและประเสริฐกว่าจิตที่คิดจะเอา
การบริจาคคือการได้เพิ่มมากขึ้น การเก็บเอาไว้นั้นคือการสูญเสีย

๑๐). ไม่เข้าใจเรื่อง...จิตว่าง...
เป็นการอยู่ มีชีวิตอยู่ มีลมหายใจอยู่ตามแบบพุทธะ
คือ ทำงานด้วยจิตว่าง บริโภคด้วยจิตว่าง พักผ่อนด้วยจิตว่าง
ได้แก่ ว่างจากความรบกวนของกิเลสและความทุกข์
กิเลสไม่รบกวนก็เรียกว่า..อยู่ว่าง...
ถ้ากิเลสมารบกวน มันก็ไม่ว่าง ก็ไปต่อสู้กับกิเลสอยู่
ความทุกข์ก็เหมือนกัน ถ้ามันเกิดขึ้นแล้ว

คนเกลียดวัดคงไม่ชอบ...
ไม่ชอบทำจิตใจให้เกลี้ยง...ไม่ชอบให้จิตใจอิสระ..
ไม่ชอบให้จิตใจว่าง...

เขาว่ามันไม่มีรส ไม่มีชาติ
เขาก็จะไปหมกมุ่นอยู่กับเรื่องกามารมณ์ ทรัพย์สมบัติ
เกียรติยศ ชื่อเสียง อะไรไปตามเรื่องของเขาอย่างเหนี่ยวแน่น....

คนเกลียดวัดเลยไม่มีโอกาสพบกับความที่จิตมันเกลี้ยง
หรือว่าง..หรือสงบ...หรือเย็น...หรือเป็นอิสระ..

การเข้าวัดจึงเป็นโอกาสอันดี...
ที่เราจะได้เข้ามาวัดเพื่อพัฒนาจิต...
เป็นการวัดคุณธรรมในจิตใจของเรา..

วัดจึงไม่ได้อยู่ไกลเกินที่เราจะเข้าไปทำความรู้จัก..
เพราะวัดก็อยู่ในตัวเรานั่นแหละ...
ลองวัดคุณธรรม และพัฒนาจิต เพื่อชีวิตที่ดีงามกันเถอะ..
จงอย่าเกลียดวัด อย่าเกลียดการพัฒนาจิตกันเลย..

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ๑๐ เหตุผลของคนเกลียดวัด (อ่าน 5587 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

สนทนาธรรม ฟังธรรม อ่านธรรมะ บทความธรรมะ หลักธรรมคำสอน กฎแห่งกรรม dhamma