สวัสดีครับคุณพี่ พอดีผ่านเข้ามาดู ผมขอให้กำลังใจสู้อย่างมีสตินะครับ
ประการแรกเลยนั้น พี่ต้องเชื่อว่ากฏแห่งกรรมนั้นมีจริง คนเราทำอะไรย่อมได้ผลเช่นนั้น อย่าได้ท้อถอยหมดกำลังใจไป
เชียวนะครับ ผมคนหนึ่งที่เชื่อว่าทำดีได้ดี ถึงในโลกนี้จะไม่เหลือคนทำความดีแล้วก็ตาม ก็ไม่เห็นเป็นไร มันเรื่องของเขา เวลาเจอเรื่องหนักใจผมจะคิดว่าช่างหัวมัน มันเป็นอย่างนี้เอง เป็นธรรมชาติของมัน ที่เรารู้สึกทุกข์มากเกินไปเรียกว่าความทุกข์ทนได้ยากไม่ผิดแน่ๆ ทนไม่ไหวผมจะหัวเราะออกมาเพราะไม่เก็บกดเอาไว้ให้โง่หรอกครับ เว้นแต่ว่าจะตั้งใจยอมรับทุกข์เต็มๆเช่นความผิดหวังแต่ผมก็เอามาพิจารณาดูอยู่ได้ไม่นานก็ทนไม่ไหว มันจี้จุดทำหัวเราะออกมาอีกจนได้
ประการที่สอง พี่ต้องหมั่นสร้างทานบารมีครับ ลดความตระหนี่ถี่เหนียวลงไป นึกถึงคนที่เขาลำบากกว่าเรามากก็มี แต่การที่เราไม่มีไม่ใช่เราจะสร้างทานไม่ได้ มันก็ไม่แน่หรอกครับ ขึ้นอยู่กับภูมิปัญญาของเรา อย่างเช่นว่าเราจะสร้างเจดีย์ถวายวัด ปั้นเจดีย์ทรายขึ้นมา เราก็สมมุติว่านี้เป็นเจดีย์ของเรา เมื่อนำไปถวายด้วยความศรัทธาแด่พระคุณเจ้าที่ท่านปฏิบัติดีปฏิบัติชอบประกอบกับเจตนาเราที่บริสุทธิ์แล้ว ก็เป็นมหากุศลทานบารมี เกิดความปิติซาบซึ้งขึ้นมาในใจได้ นี้เป็นธรรม อย่าได้ประมาท เพราะเราต่างก็อาศัยสมมุติในโลกนี้อยู่
ประการที่สาม เชื่อว่าสวรรค์นรกมีจริง เทวดามีจริง และเราต้องอุทิศบุญ โดยเฉพาะเทวดาผู้รักษาตัวเราและเจ้ากรรมนายเวร ผมจะอธิบายง่ายๆคือ หน้าที่ของเทวดาคือรักษาคนดี เทวดาแต่ละองค์ๆท่านจะมีหน้าที่ประจำคนๆนั้น ดังนั้นเพื่อให้ภารกิจสำเร็จลุล่วงโดยง่าย เราต้องหมั่นอุทิศบุญให้เทวดาที่รักษาเราเพื่อให้ท่านมีบุญมากๆจะได้ช่วยเราได้ง่ายขึ้น จริงๆช่วยเรามาตลอดนั้นแหละครับ เทวดาไม่ปล่อยให้เราตายโดยไม่มีเหตุผลนะครับต่อให้เราลำบากแค่ไหนก็ต้องรอดผ่านมาได้ เราจึงควรทำความดีให้มากๆ การทำบุญก็เป็นกุศโลบายอย่างหนึ่งในการเข้าถึงความดีด้วย คิดต่ออย่างนี้นะครับ ด้วยอำนาจแห่งพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ขอจงบันดาลบุญที่้ข้าพเจ้าสั่งสมมาแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบัน ณ ชาตินี้ ขอจงแปลสภาพเป็นสิ่งของต่างๆตามความปราถนาของเจ้ากรรมนายเวรของข้าพเจ้าด้วยเถิด หมายความว่า ถ้าเขาอยากจะฆ่าเราบุญก็จะแปรสภาพเป็นตัวเราให้เขาฆ่าได้ แล้วผมคิดได้อีกว่า ด้วยอำนาจแห่งพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ขอจงบันดาลบุญที่้ข้าพเจ้าสั่งสมมาแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันณชาตินี้ ขอจงดลบันดาลให้เจ้ากรรมนายเวรรับบุญกุศลของข้าพเจ้าด้วยเถิด หมายความว่า ให้เขารู้จักวิธีรับบุญ เพราะเจ้ากรรมนายเวรส่วนมากไม่รู้วิธีรับบุญ ด้วยอำนาจแห่งคุณพระรัตนตรัยถือว่าเป็นใหญ่ทั่วสามโลกธาตุ มีอานุภาพดลบันดาลให้ได้นะครับ เราจึงต้องกล่าวถึงคุณพระรัตนตรัยขึ้นก่อนเสมอเรียกว่าอธิฐานบารมี
และประการที่สี่ การที่ต้องรักษาศีลห้าให้บริสุทธิ์ เพราะที่กล่าวมาทั้งหมดจะให้ผลได้ ทำบุญ เจริญภาวนา อุทิศบุญ การใช้ชีวิตพอเพียง ได้เงินมาแบ่ง 3 ส่วน 1.เก็บ 2.จ่าย 3.ทำบุญ เราต้องอาศัยเหตุปัจจัยเกื้อหนุนด้วยเรียกว่ามีบุญหนุนนำชีวิต หากขาดที่รองรับมันก็เหมือนเป็นช่องว่างให้ผ่านไปน่ะครับ หวังว่าคงจะเข้าใจไม่มากก็น้อยนะครับ ผมขอให้กำลังใจสู้อย่างมีสตินะครับ โลกเรานี้ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิด จากที่อ่านมาปัญหามันอยู่ที่เราไปเอาเงินอนาคตมาใช้ เราต่างก็อาศัยสมมุติ แล้วที่เราทุกข์ก็เพราะสมมุตินี้เอง... สุขที่แท้มันคือทุกข์น้อยๆ ทุกข์มากๆเราก็เรียกว่าทุกข์ ไม่ต่างกันเลย ที่เราต้องทนทุกข์อยู่นี้เรียกว่าขันติบารมีทำให้เรามีความอดทนอดกลั้นมากขึ้น โดยเฉพาะกับคนที่ติดสบายมักจะเจอเรื่องให้อดทนอยู่บ่อยๆซึ่งก็เป็นผลดีเหมือนกัน
ฝากปิดท้ายเสร็จแล้ว ขอตัวไปนอนก่อนนะครับ ผมอาจจะไม่เข้ามาดูอีกเพราะถือว่าผมได้ทำหน้าที่แล้วนะครับ สวัสดีครับ
จงคาดหวังในทุกข์ คือปัจจุบันลมหายใจเข้าออกมากกว่ามองหาความสุขที่อยู่นอกกายเรา เพราะมันเป็นสิ่งที่ทำได้ยากเป็นสิ่งที่เกินตัวเรา ดังนั้นจึงควรทำในสิ่งที่เราทำได้ จนเราสมหวังในความทุกข์อย่างต่อเนื่องกันดีแล้ว ถือโอกาสทำจิตให้เป็นอิสระ หากวันใดเกิดผิดหวังในความทุกข์ขึ้นมามันก็ช่วยไม่ได้ จงทำใจยอมรับมันอย่างสงบๆ เห็นว่ามันเป็นเช่นนั้นเอง จนเราเกิดความรู้ตามเป็นจริงว่า นี้เป็นทุกข์ นี้เป็นเหตุให้เกิดทุกข์ นี้เป็นความดับไม่เหลือของทุกข์ และนี้เป็นทางดำเนินให้ถึงความดับไม่เหลือของทุกข์ เป็นของคงที่ ไม่เปลี่ยนจากความคงที่ ไม่ไปสู่ความมีความเป็นโดยประการอื่น ดังนี้... อริยสัจสี่ เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้านะครับ ธรรมะที่เปรียบดั่งใบไม้ในกำมือพระพุทธเจ้าที่พุทธองค์ทรงนำมาสอน เป็นธรรมที่ไพเราะในเบื้องต้น ท่ามกลาง และที่สุด เป็นเลิศที่สุดในโลกเป็นไปเพื่อความพ้นทุกข์ ธรรมะที่พระพุทธองค์ไม่ทรงสอนเปรียบกับใบไม้นอกกำมือนั้น เป็นเรื่องอจินไตยทั้งหลาย ไม่ได้เป็นไปเพื่อความพ้นทุกข์ ดังนั้น ธรรมที่เป็นไปเพื่อความหลุดพ้นคือใบไม้ในกำมือของพุทธองค์เท่านั้น
