สนทนาธรรม ฟังธรรม อ่านธรรมะ บทความธรรมะ หลักธรรมคำสอน กฎแห่งกรรม dhamma

กุหลาบช่อนั้น


....เสียงกระดิ่งที่แขวนอยู่ตรงประตูดังขึ้น ....ทันทีที่ผมผลักบานประตูที่แสนจะคุ้นตาบานนี้ เข้าไปในร้านกาแฟเจ้าประจำที่ตั้งอยู่ใจกลางกรุง ฯ ร้านนี้

มาระยะหลัง ๆ ผมไม่ค่อยได้แวะมาที่นี่บ่อย ๆ อย่างที่ตัวเองต้องการ เท่าไหร่นัก

....ทันทีที่มีเวลาและนึกขึ้นได้ผมจึงรีบมาที่นี่ทันที
โชคดีจัง

...วันนี้ที่นั่งที่ผมชอบนั่งเป็นประจำยังไม่มีใครมาจับจอง ..แล้วไม่รู้ว่าวันนี้ผมคิดไปเองหรือเปล่า

 ผมรู้สึกว่า กลิ่นกาแฟ กลิ่นขนมวันนี้ หอมกว่าที่เคย

อืม...อาจจะเป็นเพราะ ไม่ได้มาแวะเวียนอุดหนุนนานแล้วก็ได้ ผมคิดในใจ...

...หลังจากวางข้าวของลงบนเก้าอี้ตัวข้าง ๆ ผมก็หันไปมองรอบ ๆ ตัว

ดูเหมือนวันนี้คนจะน้อยกว่าทุก ๆ ครั้ง แล้วผมก็เริ่มสังเกตว่า..ลูกค้าที่อยู่ในร้านมีผมคนเดียวเท่านั้นที่มาคนเดียว

โต๊ะอื่นเขามากันเป็นคู่ ๆ นั่งคุยกันจู๋จี๋

จนผมรู้สึกอยากขอยืมตัวน้องผู้หญิงที่ขายกาแฟซึ่งผมเองก็ค่อนข้างจะคุ้นเคย ให้เธอมานั่งคุยเป็นเพื่อนผมเสียเหลือเกิน

...ผมหยุดความคิดประหลาด ๆ ไว้แค่นั้น
เมื่อเสียงกระดิ่งดังขึ้น !!

....ผมหันไปมอง ก็เห็นผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้าประตูร้านมา ในมือมีช่อกุหลาบสีแดงช่อใหญ่มาด้วยช่อหนึ่ง

 เขาหันรีหันขวางมองหาโต๊ะว่างอยู่ครู่หนึ่ง
แล้วก็เดินตรงไปยังโต๊ะที่อยู่ถัดไปจากโต๊ะผมสองตัว

เขาวางช่อกุหลาบลงบนโต๊ะอย่างทะนุถนอม
นี่ถ้ามีที่ฉีดน้ำติดมาก็คงจะเอาออกมาฉีดดอกกุหลาบของเขาด้วยหรอก

...นั่นซินะ นี่อีก 4 วันก็จะถึงวันแห่งความรัก........วันวาเลน ไทน์แล้วเหรอเนี่ย

ถือโอกาสแอบนับดอกกุหลาบช่อนั้นในระหว่างที่เจ้าของเดินไปสั่ง ขนม

ผมนับได้ 11 ดอก เอ...ผมนั่งนึกแต่นึกความหมายของดอกกุหลาบ 11 ดอก ไม่ออก

ช่วงที่กำลังนั่งนึกอะไรเพลิน ๆ ผู้ชายคนนั้นก็เดินถือจานขนมเดิน กลับมาที่โต๊ะ

ผมรีบหันไปมองทางอื่น เดี๋ยวเขาจะหาว่าผมเสียมารยาทที่แอบนับดอก กุหลาบของเขา

......ท่าทางการแต่งตัวของชายคนนี้คงจะยังอยู่ในวัยทีนเอด แล้วสาวน้อยผู้ใดกันที่จะเป็นผู้โชคดีที่จะได้รับดอกกุหลาบช่อใหญ่ ช่อนี้ไปหนอ

ผมเริ่มแอบลุ้นในใจเงียบๆ... ...15 นาทีผ่านไป

ตอนนี้ถ้วยกาแฟที่ตั้งอยู่ตรงหน้าผมก็เหลือแต่ถ้วยเปล่า ๆ

แล้วนี่ผมจะได้เห็นสาวน้อยคนนั้นหรือเปล่าเนี่ย

ขนมก็ยังไม่หมดแต่ผมดันเผลอดื่มกาแฟเพลินไปหน่อยเลยหมดเสียก่อน

เอาน่ะ...ไหน ๆ ก็ไหน ๆ สั่งกาแฟอีกถ้วยก็แล้วกัน

...น้องผู้ชายที่เคาน์เตอร์เดินออกมารับออร์เดอร์
ตัวเขาใหญ่มากจนผมสงสัยว่าน้องคนนี้เดินเข้า-ออกหลังเคาน์เตอร์ได้ยังไง


...ขณะที่ผมกำลังจะอ้าปากเอ่ยชื่อกาแฟที่ถูกที่สุดในร้าน เสียงกระดิ่งที่ประตูก็ดังขึ้น ..

ผมหันไปมองที่ชายเจ้าของกุหลาบก็เห็นเขาเงยหน้าจากจานขนม มีเศษขนมติดอยู่ที่ริมฝีปากหันไปยิ้มในทิศที่เป็นประตูร้าน

..ผมหันตามเพื่อจะได้รู้เสียทีว่าสาวผู้โชคดีคนนั้นคือใคร ...แต่เชื่อไหมครับ

ว่าน้องผู้ชายคนที่มารับออร์เดอร์ผมนั่นน่ะเขายืนบังจนผมมองไม่เห็นอะไรเลย


ผมจึงรีบๆ สั่งเพื่อให้น้องคนนี้เดินไปเสียที

ทันทีที่ผมเห็นผู้หญิงคนนั้น...ภาพที่ผมมองเห็น

สายตาแล้วส่งต่อไปตามเส้นประสาทเพื่อให้สมอง

ส่วนกลางนำไปประมวลผลออกมาแวบแรกให้ผม

ได้รับรู้คือ....เธอเป็นผู้หญิงวัยกลางคนครับ

และก่อนที่สมอง จะทันประมวลอะไรต่อมิอะไร

ตามมา เสียงที่ได้ยินจากปากผู้หญิงคนนั้นก็คือ

" ไง...ลูก รอนานมั๊ย "

...ภาพที่ผมเห็นต่อ ๆ มาคือ เธอสวมกอดลูกชาย

แล้วผลัดกันหอมแก้ม

หลังจากที่ลูกชายของเธอมอบดอกกุหลาบสีแดงสด

ช่อนั้นให้.....พร้อมกับ คำพูดที่ว่า.....

" ผมรักแม่ครับ......"
...ผมกลับบ้านมาเปิดดูความหมายของดอกกุหลาบ 11 ดอก...คุณเป็นสมบัติที่มีค่าชิ้นเดียวของฉัน "........

แต่สำหรับความหมายของกุหลาบสีแดงสดช่อนั้นคงจะหมายความว่า.

" แม่เป็นสมบัติที่มีค่าชิ้นเดียวของผม "


ที่มา มูลนิธิอภิธรรมมูลนิธิ