จงถามตัวเองทุกๆวันว่า

จงถามตัวเองทุกๆวันว่า
...เกิดมาเพื่ออะไร ตายไปแล้วจะไปไหน ที่มาอยู่ที่นี่ ต้องการอะไร ตายไปแล้วจะเอาอะไรไปบ้างขณะนี้ที่อยู่อยู่แล้วมีความทุกข์หรือสุขถ้าสุข สุขจริงๆไหม ถ้าทุกข์ ทุกข์จริงๆไหม เราจะสุขเพื่ออะไรใครจะรู้บ้าง เราจะทุกข์ เพื่ออะไร ใครจะรู้บ้าง (ความทุกข์ตามธรรมดานั้นมันมีอยู่เต็มเปี่ยมแล้วตามธรรมชาติ แต่ความสุขนั้นมันมาแทรกเรื่อยๆดันทุกข์ไว้ จึงมองไม่เห็นทุกข์ในขณะนั้น แต่ จงรู้ไว้นั่นมันปนทุกข์เมื่อความสุขนั้นเข้ามามันอยู่ไม่ทนมันไม่เที่ยงความ สุขมันจะค่อยๆหายจนในที่สุดความทุกข์มันก็เข้ามาแทนที่ ของมันเองตราบใดที่เรายังหลง ความทุกข์นั้นเป็นของเที่ยงแท้แน่นอนเราไม่อยากได้แต่มันยังอยู่ ส่วนเจ้าตัวความสุขนั้นเราต้องแสวงและค้น อย่างไม่มีที่สิ้นสุดถึงจะได้มา ส่วนความทุกข์เราไม่ต้องการมันดันอยู่ ของมันเต็มเปี่ยมไม่หนีไปไหนไม่ต้องแสวงมันอยู่ของมันอยู่แล้วรออยู่ ทุกข์ เป็นของเที่ยงสำหรับมนุษย์ทุกคนตราบใดที่ยังหลง ในวังวนนี้ ทุกข์เป็นตัวตั้ง ความสุขเป็นตัวแปรความสุขนั้น มันสุขไม่เที่ยง ทุกข์ เป็นของเที่ยงแท้ไม่หายไปไหนคงอยู่ตลอดของมันเอง แต่ความสุขมันลดหายไปได้ตามวันและเวลาผ่านไปกลายเป็นทุกข์อย่างเดิมแพ้มัน ทุกทีเมื่อเรารู้อย่างนี้แล้วจงปล่อยความทุกข์และสุขออกไปจากใจ เหลือไว้แต่ความสบาย เฉยๆก็คือ ดูเฉยๆ ฟังเฉยๆ สัมผัสเฉยๆ โกรธเฉยๆ สบายเฉยๆ หิวก็หิวเฉยๆ เหม็นก็เหม็นเฉยๆ
สุขก็เฉยๆ ทุกข์มาก็เฉยๆ อะไรๆก็เฉยๆ คิดได้แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว ขอให้ทุกท่านจงสุขเฉยๆเถิด
ฝากตรงนี้นิดครับสำคัญมากครับ
...นอนเฉยๆ ตื่นเฉยๆ ชั่วเฉยๆ แล้วก็ตกนรกเฉยๆ ผิดศีลเฉยๆยังงี้ไม่ได้ได้นะครับ
เพราะเฉยๆตรงนี้ใจทุกข์จริงไม่ทุกข์เฉยๆนะครับ เพราะเฉยๆอย่างนี้จิตมันไม่สะอาดครับ
เพราะมันจะทำให้จิตเราตกไม่เฉยๆจริงครับ ต้องเฉยๆในสิ่งที่ที่ดีที่งามจึงจะได้ผลถึงจิตแท้ครับ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: จงถามตัวเองทุกๆวันว่า (อ่าน 9637 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

สนทนาธรรม ฟังธรรม อ่านธรรมะ บทความธรรมะ หลักธรรมคำสอน กฎแห่งกรรม dhamma