การดูแลบิดา-มารดา

พ่อแม่ทุกคนต่างอยากให้ลูกสามารถดูแลตนเองได้ มีครอบครัวสร้างหลักสร้างฐานได้ ไม่หวังสิ่งตอบแทนคืนเสียด้วยซ้ำ แต่ก็หวังอยากให้ลูกกลับมาหาท่านอยู่กินข้าว ไปเที่ยวกับท่านบ้าง

สิ่งหลักๆเลยที่ลูกควรทำ เป็นหน้าที่ของลูก แม้ลำบากแค่ไหนก็หาทางทำให้ได้ไม่มากก็น้อย คือ

ก. อยู่ที่ทำงานมีเงินแม้จะน้อยนิด 500 บาท 1000 บาท ก็ส่งให้ท่านไปเถอขอแค่ทำทุกๆเดือน ค่าโอนธนาคารเดียวกันแค่ 10 บาท เงินมันน้อยก็จริงแต่ต่างจังหวัดเงิน 500 อยู่ได้เป็นอาทิตย์ คนแก่ลูกโอนเงินให้หรือให้เงินแม้ 100 บาท ท่านก้ดีใจนักหนา ท่านกู้ยืมเงินเป็นหนี่สินมาเลี้ยงเราเยอะกว่าที่เราจะให้ท่านเดือนละ 500 บาม แม้ต้องเป้นหนี้ก็เพิ่มขึ้นอีกแค่ 500-1000 บาท เท่านั้นเอง เทียบกับเงินที่ท่านเลี้ยงเรามาทั้งชีวิตมันน้อยนิดเลยล่ะ **หากมีโอกาสก็กลับไปเยี่ยมท่านพาท่านไปกินอาหารอร่อยๆ ตามที่เรามีกำลังจะพาไปได้ แต่ต้องไปให้ได้นะครับ ปีละสัก 2 - 4 ครั้งก็ได้ เช่น วันปีใหม่ วันสงกราต์ หรือหลังวันหยุดนักขัตฤกษ์ หรือ วันเกิดท่าน

ข. โทรหาท่าน ถามข่าวคราวสารทุกข์สุขดิบ เป็นประจำทุกวัน วันนึงโทรหาท่านคงนานไม่เกิน 5 นาทีมั้งครับ แค่นี้คงไม่ลำบากจนทำให้เราขาดใจตาย หรือ งานเสีย หรือ แฟนเลิกรา ถ้าทำเพียงเท่านี้แล้วยังชีวิตให้ฉิบหาย คนทั้งโลกก็ไม่ต้องมีพ่อแม่กันแล้ว คงเป็นเหมือนนกกาเหว่าไม่มีพ่อแม่ ไข่ไว้ให้คนอื่นเลี้ยงดูแทนแล้ว แต่เมื่อเติบโตมาก็ไม่รู้คุณแถมทำร้ายลูกแท้ๆของเขาด้วย

การทำในฐานะลูก ในหน้าที่ของลูกในโอกาสต่างๆ

1. ซื้อพวกมาลัยไปไหว้ท่านทุกครั้งที่กลับทั้งวันแรกที่เจอและก่อนกลับ เอาน้ำอบที่แช่พวกมาลัยล้างเท้าท่านทั้งสอง กราบเท้าท่านทั้งสอง แล้วขอให้ท่านอโหสิกรรมในอกุศลกรรมอันใดที่ได้ทำต่อท่านไปทั้งทางกาย วาจา ใจ ไม่ว่าต่อหน้า หรือ ลับหลัง ตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม ให้ท่านเอาน้ำนั่นแหล่ลูบหัวเราอโหสิกรรมและให้พรแก่เรา
2. พาท่านไปทำบุญให้มากๆ
3. พูดและทำในสิ่งที่ท่านสบายกายใจไม่เป็นทุกข์
4. ว่างๆก็พาท่านมาเล่นที่พักอาศัยเรา หาข้าวปลาให้ท่านกินดูแลท่าน (ท่านลำบากมาครึ่่งชีวิตดูแลเราบางครั้งต้องกูหนี้ยืมสินหาเลี้ยงเรามาเกือบครึ่งชีวิตท่าน เราขโมยความสุขท่านมามากขนาดนี้แล้ว แม้เราจะหาเงินลำบากเป็นหนี่บ้างแต่หาให้ท่านคืนให้ท่านได้ใช้สอยอยู่สุขสบายกับเราแค่เล็กน้อยก็ยังดีกว่าไม่ทำเลย)[/size]

การระลึกถึงเพื่อบูชาคุณพระรัตนะตรัย พ่อ-แม่ บุพการี และ บุคคลผู้ปรสิทธิ์ประสาทความรู้ให้แก่เราทั้งหลาย

ค. อยู่ที่พักอาศัยของเราที่เราทำงานอยู่ ตื่นนอนและก่อนนอน ให้กราบพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ พ่อแม่ ครูบาอาจารย์ รวม 5 ครั้ง

1. เช้าและก่อนนอนหลังสวดมนต์ไหว้พระเสร็จให้ระลึกถึงคุณพ่อคุณแม่ที่เลี้ยงดูเรามาอย่างดีให้เราอยู่ กิน เช็ดขี้ เช็ดเยี่ยวให้เราจนเติบใหญ่ ได้ร่ำเรียน จนทำงานดูแลตนเองได้ถึงทุกวันนี้ พึงระลึกว่าเราเคารพบูชาพ่อแม้ที่ประดุจดั่งพรหมหรือพระอรหันต์ของลูกอยู่อย่างนี้ให้ถึงซึ่งความกตัญญูรู้คุณท่านด้วยความยินดี
อันนี้ความกตัญญูจะเต็มกำลังใจ

2. ปารถนาให้พ่อและแม่อยู่เย็นเป็นสุขกายสบายใจไม่ลำบากเร่าร้อนเดือดเนื้อร้องใจ เสวยสุขอยู่เป็นนิตย์ จากนั้นให้ระลึกถึงเมื่อตอนที่เราไปกราบท่านขออโหสิกรรมท่าน พาท่านกินข้าวปลาอาหารดีๆ พาท่านเที่ยว เอาเงินให้ท่านใช้ สิ่งไรๆก็ตามที่เรานั้นทำโดยความเคารพเอื้อเฟื้อต่อท่าน มีการสละให้ท่านเพื่อแทนคุณให้ท่าน มีการสละให้ท่านเพื่อให้ท่านมีความสุขมีความพอใจยินดี ความที่มีจิตยินดีเมื่อท่านเป็นสุขคงไว้ซึ่งสิ่งที่มีค่าให้ท่านสุขกายสบายใจทั้งปวง แล้วทำไว้ในใจว่าสิ่งเหล่าใดทั้งปวงเหล่านี้เราได้มีเจตนากุศลกระทำแล้วต่อท่านตามสติกำลังที่มีอยู่ ขอให้ท่านได้รับสุขจากการกระทำไรๆที่เป้นการทำให้ท่านมีความสุขเหล่านั้นของเรา
อันนี้ความกตเวทีจะเต็มกำลังใจ

คำกราบพระรัตนตรัย 5 ครั้ง

อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ ภะคะวา
พระผู้มีพระภาคเจ้า เป็นพระอรหันต์ ดับเพลิงกิเลส เพลิงทุกข์สิ้นเชิง ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง
พุทธัง ภะคะวันตัง อภิวาเทมิ
ข้าพเจ้าอภิวาทพระผู้มีพระภาคเจ้า ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน
   (กราบ)

สะวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม
พระธรรมเป็นธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสไว้ดีแล้ว
ธัมมัง นะมัสสามิ
ข้าพเจ้านมัสการพระธรรม
   (กราบ)

สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ
พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้าปฏิบัติดีแล้ว
สังฆัง นะมามิ
ข้าพเจ้านอบน้อมพระสงฆ์
   (กราบ)

มาตาปิตุคุณัง อะหัง วันทามิ
ข้าพเจ้ากราบวันทา มารดา บิดาผู้มีพระคุณ โดยความเคารพ
   (กราบ)

ครูอุปัชฌาย์ อาจาริยะ คุณัง อะหัง วันทามิ
ข้าพเจ้ากราบวันทา ครู อุปัชฌาย์ อาจารย์ ผู้มีพระคุณ โดยความเคารพ
   (กราบ)

ทำให้ได้เป็นประจำๆจนเป็นนิสัยให้ครบทั้งหมดทุกข้อ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: การดูแลบิดา-มารดา (อ่าน 15933 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

สนทนาธรรม ฟังธรรม อ่านธรรมะ บทความธรรมะ หลักธรรมคำสอน กฎแห่งกรรม dhamma