ครูบา อาจารย์ผม ท่านคลี่ปม บ่มสอนไว้
ให้ตรึก นึกทำใจ ถึงกำไร ที่เกิดมา
บอกว่า คนเรานี้ มิได้มี สิ่งใดหนา
แรกเริ่ม ที่เกิดมา จนถึงครา ชีวาวาย
สมบัติ แม้ตั้งคู่ มิอาจอยู่ สู้ตามหนา
คนรัก สิ่งของพา ลาพรัดพราก จากเมื่อตาย
แต่มี สิ่งหนึ่งนั้น ติดตัวพลัน ชีพสลาย
บุญบาป ไม่กลับกลาย จนสุดท้าย ไม่คลายกัน
ท่านจึง บ่มสอนไว้ ทำเหตุใน บุญกันหนา
กำไร ที่เกิดมา ไม่เสียว่า เป็นคนพรรณ
ศีลทาน สรรค์ในเหตุ กุศลเชฏฺฐ์ ภาวนา
ฉลาด ฆ่าปล่อยวาง สุดที่ทาง วิมุติฯ.กัน
คำสอนส่วนหนึ่งที่ผมพอจะตรึกนึกจดจำได้จาก พระพุทธสารเถระ (หลวงปู่บุญกู้ อานุวัฑฒโน)
