ปสาทกรธัมมาทิปาลิ
ทรงแสดงลาภอย่างแน่นอนของภิกษุ คือ การอยู่ป่า, การถือบิณฑบาต, การไม่สะสม, การเป็นผู้แสดงธรรม, การเป็นผู้ทรงจำวินัย, การสดับตรับฟังมาก, การบวชได้ยั่งยืน, การสมบูรณ์ด้วยอากัปปกิริยา ( มารยาท), การสมบูรณ์ด้วยบริวาร, การมีบริวารมาก, ความเป็นกุลบุตร ( ผู้ชาย ), ความเป็นผู้มีผิวพรรณงาม, ความเป็นผู้มีถ้อยคำไพเราะ, ความเป็นผู้ปรารถนาน้อย, ความเป็นผู้มีอาพาธน้อย.
**************************************
ได้ตรับฟัง แสดงธรรม อันล้ำค่า
การอยู่ป่า ทรงวินัย หน่ายสะสม
ชื่นวจี มีผิวงาม ตามอย่างพรหม
สันโดษบ่ม ข่มดำเนิน เจริญฌาน
