บุญรอบตัว เรื่องโดย หนูดี

บุญรอบตัว เรื่องโดย หนูดี

ใครๆ ก็อยากทำบุญ ใครๆก็อยากได้ทำความดีกันทั้งนั้น แต่ด้วยชีวิตปัจจุบันที่เราต้องวุ่นวายอยู่กับงาน กับการเดินทาง กับลูกๆ และกับสารพัดสิ่งที่เราต้องดูแล บางครั้งเราตั้งใจจะไปทำบุญตั้งนานแล้ว แต่ไม่มีโอกาสเสียที่ กว่าจะรู้ตัวเวลาก็ผ่านไปตั้งเป็นเดือน แถมที่ตั้งใจไว้ว่าจะนั่งสมาธิก่อนนอนทุกวัน แต่พอถึงเวลาก็เหนื่อยแสนเหนื่อย หัวถึงหมอนก็หลับไปเลยทุกที เป็นอย่างนี้แล้วจะทำอย่างไรดีคะ

ชีวิตที่ได้ทำงานเต็มที่แล้วยังมีโอกาสทำบุญไปเรื่อยๆ พร้อมกัน โดยไม่ต้องลาออกจากไปทำงานการกุศลนั้นเป็นไปได้ไหม หนูดีว่าเป็นไปได้อย่างยิ่งคะ ถ้าเราศึกษาศาสนาพุทธอย่างลึกซึ้งและนำมาขบคิดหาวิธีใหม่ๆ ในการทำบุญเรื่อยๆ ก็จะพบว่าบางครั้งคนที่ไม่ได้เข้าวัดเลยกลับได้ทำบุญมากกว่าคนที่เข้าวัดเป็นประจำเสียอีก ไม่เช่นนั้นพระพุทธเจ้าท่านจะสะสมบุญมากมายขนาดมาเกิดแล้วตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้อย่างไรกัน เพราะก่อนหน้าท่านนั้นยังไม่มีวัดในพุทธศาสนาเลย ลองดูจากวิธีที่ท่านบำเพ็ญเพียรในชาดก ก็น่าจะได้ไอเดียดีๆแล้ว ทั้งเรื่องการเพาะเมตตาในใจ การฝึกการอดกลั้น การฝึกการสละออก และอีกมากมายหลายชาติที่อ่านสนุกๆทั้งนั้น

หนูดีว่า โลกนี้เต็มไปด้วยบุญอยู่รอบตัวเรา เกลื่อนกล่นจนเก็บแทบไม่ไหว และโอกาสทำบุญก็มหาศาล ยิ่งโลกเต็มไปด้วยความวุ่นวาย ความทุกข์ ความเหงา ความโดดเดี่ยวอย่างทุกวันนี้ โอกาสที่เราจะทำตัวเป็นประโยชน์ก็ยิ่งมากมาย คราวที่แล้วหนูดีชวนคุยถึง “ฮีโร่ที่แสนธรรมดา” ไปแล้ว ฉบับนี้หนูดีเลยอยากแบ่งปัน “ฮาว-ทูเป็นฮีโร่ธรรมดาๆ” ที่หนูดีสะสมและลองทำมาเป็นปีแล้ว และพบว่าทำได้ง่าย สนุก ช่วยให้พื้นฐานอารมณ์ของเราดีและส่งผลถึงคนรอบข้างได้ด้วยค่ะ

แผนการทำบุญส่วนตัวอันดับแรกและขาดไม่ได้คือ หนูดีจะตื่นขึ้นมาตอนเช้า แล้วฝึกใจให้สงบตั้งแต่ยังอยู่บนเตียงคนเดียว หายใจเข้า-ออก แล้วค่อยๆ ยิ้ม ตั้งสติก่อนที่จะไปเจอโลก แล้วตั้งใจว่าวันนี้จะช่วยให้คนคนหนึ่งหายทุกข์ และทำให้คนอีกคนหนึ่งมีความสุข เป็นใครก็ได้ค่ะ ไม่ได้กำหนดคน เรื่องทำให้คนสุขน่ะง่าย เพราะเดินออกนอกห้องไปเจอแม่ ท่านก็ยิ้มหวานดีใจที่ได้เห็นหน้าตาหนูดีแล้ว บางครั้งได้มีโอกาสพูดคุยกับผู้ปกครองเด็กที่โรงเรียนใน “ห้องเรียนพ่อแม่” ซึ่งเรามีทุกวันพฤหัสบดี แบ่งปันวิธีเลี้ยงลูกในสังคมปัจจุบัน แบ่งมุมมองของหนูดี ของครู ของอาจารย์ใหญ่เพื่อให้เขานำไปลองใช้เลี้ยงลูก ช่วยให้เขาหายทุกข์หายกังวลได้สิ่งเหล่านี้มีคุณค่าทั้งในใจของคนให้และคนรับ

แผนที่สองคือ หนูดีตั้งใจ มองโลกด้วยสายตา “นักท่องเที่ยว” โดยคิดว่าหนูดีมีเวลามาท่องเที่ยวโลกนี้แค่เจ็ดสิบปีอย่างมาก ไม่อยากเก็บขยะใส่กระเป๋าเดินทาง เพราะนักท่องเที่ยวก็มักจะเลือกดูเลือกจำแต่เรื่องดีๆ ทั้งนั้นใช่ไหมคะ และถ้าใครบังเอิญ “ทำตัวไม่น่ารัก” ในสายตาเรา เช่น ทำให้เราไม่สบายใจ อึดอัด หรือโกรธถ้าเราคิดว่า “เขาตั้งใจทำอย่างนี้เพื่อทำให้เรารู้สึกแย่” เราก็จะตอบโต้รุนแรง ทำให้เกิดกรรมผูกพันอีกเท่าไร่ไม่รู้ แต่หนูดีเชื่อว่า จริงๆ ไม่มีใครอยากทำร้ายใครหรอกค่ะ ถ้าเราคิดเสียว่า คนทุกคนคือ “ปรากฏการณ์ธรรมชาติ” และเราแค่มอง โดยไม่ต้องกระโดดไปตามอารมณ์ของเราทุกครั้งที่ใครทำไม่ถูกใจ ก็จะเป็นวัตถุดิบที่ดีมากสำหรับการทำบุญนอกวัดเลยที่เดียว

ถ้าใจของเราสงบนิ่งและเย็นสบายพอ เราจะกลายเป็นแหล่งน้ำเย็น ท่ามกลางโลกที่ร้อนแทบเป็นไฟอยู่ตอนนี้ เชื่อไหมคะ แค่คุณนั่งนิ่งๆ ด้วยใจที่สงบเย็น แค่นี้ก็ได้ทำบุญกับคนที่อยู่ใกล้แล้ว และยิ่งถ้าเขากำลังทุกข์หรือเหงา แล้วเราเปิดช่องให้เขาได้พูดคุย พร้อมทั้งฟังเขาพูดด้วยความสนใจอย่างเต็มที่ ด้วยเมตตา ไม่ตัดสิน นี่เป็นสิ่งที่มีค่ามหาศาลในโลก ที่พ่อแม่ไม่มีเวลาฟังลูก ในโลกที่สามีกับภรรยาแทบไม่มีเวลาคุยกันสบายๆ ในโลกที่เด็กวัยรุ่นไม่รู้จะหันหน้าไปหาใคร นอกจากเพื่อนอายุเท่าๆ กันที่อ่อนประสบการณ์พอๆกัน หนูดีว่า การให้เวลาและให้ “หูแห่งการรับฟัง” เป็นสุดยอดของบุญประเภทหนึ่ง และเราจะให้ใครได้ เราต้องเริ่มจากการฟังตัวเองก่อน ถ้าเราฟังตัวเองเป็น ยอมรับความบกพร่องของตัวเองได้โดยไม่ตัดสินตัวเอง นี่ก็สุดยอดบุญ ว่าไปแล้วเราทุกคนนั่งสมาธิก็เพื่อการเข้าใจตัวเองและเข้าถึงธรรมชาติที่แท้จริงของสรรพสิ่งไม่ใช่หรือคะ เริ่มต้นง่ายๆ จับต้องได้แบบนี้ หนูดีว่าใกล้นิพพานไปอีกขั้น มากกว่าจะนั่งฝันหาความสงบ ที่พอมีอะไรที่ไม่สงบเกิดขึ้นทีไร เราก็หงุดหงิดทุกทีเสียอีก

เมื่อใจเราสบาย เราก็สามารถแบ่งความ “สบายๆ” นี้ให้คนรอบตัวผ่านกิจกรรมดีๆ ได้มากมายเลยค่ะ หนูดีมีมาให้เลือกหลายอย่าง ใช้น้ำยาทำความสะอาดบ้านที่ไร้สารเคมีอันตราย ซื้อเครื่องสำอางที่ไม่ทำการทดลองในสัตว์ (ทราบไหมคะว่า บางครั้งเพื่อทดสอบว่าครีมปลอดภัยไหม เขาจะเปิดลูกตากระต่ายแล้วทาครีมลงไปในตาเลย) ซื้อปลาทูน่ากระป๋องที่ใช้ตาข่ายจับแบบไม่ติดปลาโลมา (ใช่คะ ส่วนใหญ่แล้วโลมาจะติดมาในแนตที่มีตาถี่ๆ ทำเขาเสียชีวิตโดยไม่จำเป็น ดูข้อมูลข้างกระป๋องได้ มียี่ห้อหนึ่งเขียนไว้ชัดเจน) งดกินหูฉลามโดยสิ้นเชิง ฯลฯ

สำหรับคนที่ลำบากกว่าเราก็มีตัวเลือกให้มากมาย เช่น เป็นอาสาสมัครพาคนตาบอดไปช็อปปิ้งวันหยุด (เห็นคนอ่านหนังสือให้เยอะแล้ว แต่คนพาไปช็อปปิ้งของจำเป็นยังน้อยอยู่) หรือคอยโทรศัพท์ไปหาเพื่อนที่กำลังเศร้าในเวลาเดียวกันทุกเย็น เพื่อให้แน่ใจว่าเขารู้สึก “โอเค” และอีกสารพัดที่เราจะจินตนาการไปได้

ล่าสุดหนูดีไปเที่ยวสิงคโปร์กับคุณแม่ และขึ้นรถแท็กซี่ นั่งอยู่ดีๆ คนขับก็ไอขึ้นมาหลายครั้ง แถมพยายามจะไม่ไอ เพราะคงกลัวผู้โดยสารรังเกียจ รีบค้นในกระเป๋ารกๆ ของตัวเองก็เจอจริงๆ แต่เหลือแค่เม็ดเดียว เลยสะกิดเขาแล้วยื่นให้ พอเขาหันมาเห็นหนูดี ดูออกเลยว่าเขาโล่งใจมาก และพอรับไปเขาก็บอกว่า “ Thank you. I appreciate it. ” พอหนูดีจะลงตรงหน้าร้านหนังสือ คนขับรีบช่วยดูรถให้ใหญ่เลย กลัวมาชนเรา แถมโบกมือบ๊ายบายหลายครั้ง น่ารักจริงๆ

แค่นี้หนูดีก็เดินยิ้มตัวลอยเข้าร้าน แถมเหลือยิ้มมาแจกคนจัดหนังสือได้อีกตั้งใหญ่ เลยได้ยิ้มตอบกลับมาอีกหลายหน บุญมีรอบตัวจริงๆ นะคะ ขึ้นอยู่กับว่าเราเลือกที่จะมองและทำหรือเปล่า แค่นี้โลกธรรมดาๆก็เป็นโลกที่แสนพิเศษได้

โอกาสทำบุญสำหรับคนงานยุ่ง ไม่ค่อยได้ไปวัดบ่อยๆ ก็มีรอบตัวแล้วค่ะ โชดดีนะคะ

เครดิต กัลยาณธรรม.คอม

	ผู้เขียน	หัวข้อ: บุญรอบตัว เรื่องโดย หนูดี (อ่าน 5446 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

สนทนาธรรม ฟังธรรม อ่านธรรมะ บทความธรรมะ หลักธรรมคำสอน กฎแห่งกรรม dhamma