เปรต..เปรต..เปรต

เปรต..เปรต..เปรต

เปรตบางจำพวก เมื่อมองดูสรีรร่างกาย ก็ดูงดงามประดุจเช่น พระพรหม มีรัศมีออกจากกาย รุ่งเรืองเปล่งปลั่ง ดังทองธรรมชาติ แต่แปลก

ประหลาด ตรงที่ว่า ปากของเขานั้น มีสัณฐานเช่น ปากสุกร น่าเกลียด เลยทำให้ไม่น่าดูชม ทั้งเป็นเปรตที่อดอยากนักหนา จะหาสิ่งใดที่จะกินมิได้

เหตุไฉน..จึงมาเป็นเปรตแปลกประหลาดเช่นนี้? ได้ทราบว่า เมื่อก่อน เขาเคยเป็นมนุษย์ ได้มีโอกาสพบพระพุทธศาสนา บรรพชา คือ บวช

เป็นสงฆ์ อุตส่าห์รักษาศีล อย่างหมดจดบริสุทธิ์ ร่างกาย จึงแลดูผุดผ่อง เช่น องค์พระพรหม แต่การที่ต้องมาเกิดเป็นเปรต มีปากเป็นหมูดูน่าชัง

ก็เพราะว่า เขาเกิดความประมาท พลั้งพลาด กล่าวคำตำหนิติเตียน ครูบาอาจารย์ ซึ่งไม่มีโทษ ไม่มีผิด ด้วยความเข้าใจผิด อันเกิดจากอกุศลจิต

ตน กรรมจึงบันดาล ให้เกิดผลเป็นเปรต เห็นประจักษ์อยู่อย่างนี้

เปรตอีกฝูงหนึ่ง สรีรร่างกาย งดงามน่าดู น่าชมราวกับเทพยดา แต่ว่าที่อวัยวะส่วนหน้าส่วนปากของเขานั้น ส่งกลิ่นเหม็นเน่านักหนา มีหนอน

มากหลาย ไต่ยั้วเยี้ยเจาะกินปากกินนัยน์ตา ของเขาอยู่เนืองนิตย์ ที่เป็นเช่นนี้เพราะ ชาติก่อนเขาเป็นมนุษย์ มีศรัทธาเลื่อมใสในพระบวรพุทธ

ศาสนา อุตสาหะรักษาศีล จึงปรากฏมีร่างกายงดงาม แต่การที่ปากเหม็นเน่า มีหนอนออกบ่อนกินปากเขานั้น ก็เพราะ อกุศลกรรมวจีทุจริต

ประพฤติผิดทางวาจา ด่าว่า พระสงฆ์สามเณร เจ้ากูผู้ทรงศีลเป็นอุดมเพศ เหตุทรงไว้ซึ่งเพศอันประเสริฐสูงสุด อกุศลกรรมจึงฉุดกระชากลากเขา

ให้ถือกำเนิดเป็นเปรต เสวยกรรมอยู่อย่างนี้

*******

ที่มา : โลกทีปนี

ขอบคุณบทความจาก ธรรมะไทย

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เปรต..เปรต..เปรต (อ่าน 5096 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

สนทนาธรรม ฟังธรรม อ่านธรรมะ บทความธรรมะ หลักธรรมคำสอน กฎแห่งกรรม dhamma