วันเวลา

วันเวลา

หนึ่งวันเราใช้เวลามาก-น้อยเพียงไร
ให้เกิดคุณค่า..พัฒนาสติปัญญา..
หรือใช้เพื่อความโลภ..
ความโกรธ..หรือความหลง..

หากเราใช้เวลาไปกับความโลภ-โกรธ-หลง
ชีวิตของเราก็ดูจะสิ้นเปลืองเวลา..
สิ้นเปลืองกำลังสติปัญญา..
เพราะความโลภ-ความโกรธ-ความหลง
มันบั่นทอนกำลังสติปัญญาของเรา

แต่ถ้าเราใช้เวลาทุก ๆ นาที
อยู่ด้วยความไม่ประมาท
พัฒนาศีล- สมาธิ- ปัญญา
ให้บังเกิดมีในตน
ก็ถือว่า..เราใช้เวลาได้อย่างคุ้มค่า..

เวลาของเรามีเท่ากัน ๒๔ ชั่วโมง
หนึ่งวัน ๑,๔๔๐ นาที
ถือว่า..เป็นเวลาที่เหลือเฟือ..
ถ้าเราจะทำความดี
แต่เป็นเวลาที่มากเกินไป..
สำหรับการที่เราจะใช้ในเรื่องไร้สาระ

หากแต่เราไม่รู้ถึงคุณค่าของชีวิตอย่างแท้จริง
เราก็จะปล่อยวันเวลาให้ล่วงเลยไป
กลืนกินสรรพสิ่งที่อยู่บนโลกนี้โดยเปล่าประโยชน์
ไม่เกิดคุณค่าแต่อย่างใด

การรู้ถึงคุณค่าของวันเวลา
จะทำให้เราทำทุก ๆ ชั่วโมงยาม
ทุก วินาทีได้อย่างมีสติ
จะทำ-พูด-คิดสิ่งใด
ล้วนแต่เกิดประโยชน์เสมอ
ทำให้เกิดคุณค่านานัปการ

จึงกล่าวสรุปได้ว่า
วันเวลากลืนกินสรรพสิ่ง
วันเวลาไม่สามารถย้อนกลับคืนมาได้
มีสิ่งเดียวในโลกที่ใช้แล้วหมดสิ้นไป
ไม่มีวันหวนคืนกลับ..
หรือเอาเงินแลกซื้อมันกลับคืนมาได้..
มีแต่จะสิ้นไป ๆ

เหมือนที่คนเราเข้าใจผิดว่า
การที่เรามีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้
มีอายุเท่านั้น – เท่านี้
อยากมีอายุเยอะ ๆ นั่นแหละดี
จะได้เป็น.. “คนแก่”..ของโลก

แต่หารู้ไม่ว่า..
วันเวลากำลังกลืนกินสรรพสิ่ง..ที่อยู่บนพื้นปฐพี
ทุกสรรพสิ่งกำลังถูกกลืนกิน
ให้เข้าไปสู่วัยชรา..
ตั้งแต่วินาทีแรกที่เราเกิดมา..
วันเวลาก็กลืนกินอายุของเรา..
ตราบจนถึงวันที่เราสิ้นลมหายใจ..

บทความ..โดย..ชายน้อย

ขอบคุณบทความจาก ธรรมะไทย

	ผู้เขียน	หัวข้อ: วันเวลา (อ่าน 4789 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้

สนทนาธรรม ฟังธรรม อ่านธรรมะ บทความธรรมะ หลักธรรมคำสอน กฎแห่งกรรม dhamma